کار با داشبورد IOT

پیش نیازها

برای یادگیری سریعتر و درک بهتر این راهنما، ابتدا باید راهنمای شروع کار را دنبال کنید تا با دستگاه ها و داشبوردهای ThingsConnect آشنا شوید.

معرفی

ThingsConnect توانایی ایجاد و مدیریت داشبورد را فراهم می کند. هر داشبورد می تواند حاوی ویجت های زیادی باشد. داشبوردها داده ها را از بسیاری از نهادها نمایش می دهند: دستگاه ها، دارایی ها، و غیره. داشبوردها را می توان به مشتریان اختصاص داد.  در این راهنما مفاهیم اصلی و تنظیمات مختلف پیکربندی را می توانید مشاهده کنید.

افزودن داشبورد

به منظور افزودن داشبورد جدید، باید:

1. از طریق منوی اصلی در سمت چپ صفحه به داشبوردها بروید.
2. روی علامت “+” در گوشه سمت راست بالا کلیک کنید.
3. در دیالوگ باز شده، وارد کردن عنوان داشبورد ضروری است، توضیحات اختیاری است. روی “افزودن” کلیک کنید.

عمومی کردن

اگر می‌خواهید داشبورد خود را عمومی کنید و پیوندی به آن را به اشتراک بگذارید، باید:

1. به داشبوردها بروید؛
2. روی نماد “اشتراک گذاری” در کنار داشبوردی که می خواهید عمومی کنید کلیک کنید.
3. در کادر محاوره ای تأیید، روی «بله» کلیک کنید؛
4. برای باز کردن جزئیات روی داشبورد کلیک کنید.
5. در جزئیات داشبورد، روی دکمه کپی در کنار پیوند عمومی کلیک کنید.

اکنون می توانید یک داشبورد را با این پیوند به اشتراک بگذارید. توجه داشته باشید که نباید فراموش کنید که دستگاه‌ها، دارایی‌ها و نماهای موجودیت مرتبط را برای دسترسی به داده‌های آن‌ها عمومی کنید.

نمای کلی داشبورد

قبل از شروع کار با داشبورد، با رابط کاربری آن آشنا شوید تا بفهمید کدام ویژگی مسئول چه اقداماتی است.

عنوان

عنوان داشبورد قابل ویرایش در گوشه سمت چپ بالای داشبورد ظاهر می شود. عنوان داشبورد برای ساده‌تر کردن پیمایش در breadcrumb برنامه نمایش داده می‌شود. می‌توانید عنوان را در تنظیمات داشبورد تغییر دهید و تنظیم کنید.

حالت ویرایش

برای ورود به حالت ویرایش داشبورد از دکمه “مداد” در گوشه سمت راست پایین صفحه استفاده کنید. هنگامی که به حالت ویرایش بروید، می توانید ابزارک ها و کنترل های دسترسی جدید را در نوار ابزار داشبورد اضافه کنید. همچنین می‌توانید از دکمه «اعمال تغییرات» برای ذخیره داشبورد یا «رد کردن تغییرات» برای بازگرداندن همه تغییرات ذخیره‌نشده استفاده کنید.

نوار ابزار

نوار ابزار داشبورد به شما امکان می دهد وضعیت ها، طرح بندی ها(Layouts)، تنظیمات، نام های مستعار(Aliases)، فیلترها و پیکربندی پنجره زمانی را با استفاده از نمادهای مربوطه در نوار ابزار مدیریت کنید. برخی از این نمادها (آمار، چیدمان، تنظیمات) فقط در حالت “ویرایش” قابل مشاهده هستند. تمام نمادهای دیگر در هر دو حالت “مشاهده” و “ویرایش” قابل مشاهده هستند. می توانید این نمادها را مخفی کنید یا نوار ابزار را به گونه ای پیکربندی کنید که به طور پیش فرض با استفاده از تنظیمات کوچک شود.

نام مستعار موجودیت(Entity Aliases)

نام مستعار موجودیت تعیین می کند که کدام موجودیت ها (دستگاه ها، دارایی ها، و غیره) را می خواهید در داشبورد نمایش دهید. می توانید نام مستعار را به عنوان مرجعی برای یک یا چند دستگاه در نظر بگیرید. این مراجع می توانند ایستا یا پویا باشند. نمونه ای از نام مستعار استاتیک، نام مستعار موجودیت واحد است. یک موجودیت یک بار در کادر محاوره ای مستعار پیکربندی می شود. همه کاربران در صورت داشتن مجوز دسترسی به این دستگاه، داده های یکسانی را مشاهده می کنند.

نمونه‌ای از نام مستعار پویا، نام مستعار نوع دستگاه است که همه دستگاه‌های یک نوع خاص را نمایش می‌دهد (مانند «دماسنج»). این نام مستعار پویا است زیرا لیست دستگاه ها به کاربر استفاده کننده از داشبورد بستگی دارد. اگر به عنوان مدیر تننت وارد شده باشید، این نام مستعار همه دستگاه های دماسنج را در بر می گیرد. با این حال، اگر به عنوان کاربر مشتری وارد شده باشید، این نام مستعار به دستگاه های دماسنج اختصاص داده شده که مالک آن مشتری است تفسیر می گردد.

لطفاً برای اطلاعات بیشتر به مستندات نام مستعار موجودیت مراجعه کنید.

فیلترهای موجودیت

فیلترهای موجودیت به شما این امکان را می دهند که فیلتری را برای لیست موجودیت هایی که توسط نام مستعار موجودیت شناخته می شود تعیین کنید.

بیایید به یک مثال نگاه کنیم:

فرض کنید هزاران دستگاه «دما سنج» دارید و می‌خواهید دماسنج‌هایی از یک مدل خاص و با سطح باتری مشخصی را نمایش دهید. اجازه دهید همچنین فرض کنیم که مدل دماسنج به عنوان یک ویژگی ذخیره می شود، و سطح باتری به عنوان یک داده سری زمانی ذخیره می شود. ما فیلتری تعریف می کنیم که بررسی می کند آیا مدل “DHT22” است و سطح باتری کمتر از 20 درصد است.

لطفاً توجه داشته باشید: هنگام افزودن فیلتر، می‌توانید با حرکت دادن نوار لغزنده مقابل نام فیلتر، قابلیت ویرایش آن را برای کاربران پیکربندی کنید.

فیلترها فقط برای “آخرین” مقدار مشخصه یا کلید سری زمانی اعمال می شوند. از این ویژگی برای «فیلتر کردن» مقادیر سری زمانی تاریخی استفاده نکنید.

می توانید عبارات منطقی مختلف را روی یک کلید با استفاده از فیلترهای “پیچیده” ترکیب کنید. به عنوان مثال: “(A > 0 و A < 20) یا (A > 50 و A < 100)”.

همچنین، می توانید با استفاده از رابطه “and” دو عبارت را برای کلیدهای مختلف ترکیب کنید. به عنوان مثال: “(A > 0 و A < 20) و (B > 50 و B < 100)”.

هنوز امکان استفاده از رابطه “یا” برای ترکیب کلیدهای مختلف وجود ندارد. به عنوان مثال: “(A > 0 و A < 20) یا (B > 50 و B < 100)”.

ویجت ها

انواع ویجت

همه داشبوردهای اینترنت اشیا با استفاده از ویجت های ThingsConnect که در کتابخانه ویجت نمایش داده می شوند ساخته می شوند. هر ویجت عملکردهای کاربر نهایی مانند بصری سازی داده ها، کنترل دستگاه از راه دور، مدیریت آلارم ها و نمایش محتوای html سفارشی ثابت را ارائه می دهد. پنج نوع ویجت وجود دارد:

• ویجت های سری زمانی داده ها را برای یک پنجره زمانی خاص نمایش می دهند. پنجره زمانی ممکن است بلادرنگ (به عنوان مثال، برای 24 ساعت گذشته) یا تاریخی (دسامبر 2020) باشد. نمونه هایی از ویجت های سری زمانی، ویجت های نمودار هستند. بدیهی است که ویجت های سری زمانی برای نمایش سری های زمانی طراحی شده اند نه ویژگی ها.
• ویجت‌های آخرین مقادیر، آخرین مقادیر ویژگی‌های خاص یا کلیدهای سری زمانی را نمایش می‌دهند. به عنوان مثال، مدل دستگاه یا آخرین خوانش دما؛
• ویجت های کنترلی به شما امکان می دهند دستورات RPC را به دستگاه های خود ارسال کنید. به عنوان مثال، دمای مورد نظر را بر روی دستگاه ترموستات کنترل کنید.
• ویجت های هشدار به شما امکان نمایش آلارم ها را می دهند.
• ویجت های استاتیک برای نمایش داده های ثابت طراحی شده اند. به عنوان مثال، پلان طبقه یا اطلاعات شرکت استاتیک.

افزودن ویجت به داشبورد

برای افزودن ویجت به داشبورد، باید:

1. با کلیک بر روی نماد مداد در گوشه سمت راست پایین صفحه، به حالت ویرایش بروید.
2. روی علامت بزرگ در وسط صفحه یا نماد «+» («افزودن ویجت جدید») در گوشه سمت راست پایین صفحه کلیک کنید. روی “ایجاد ویجت جدید” کلیک کنید تا کادر محاوره ای “انتخاب ویجت” باز شود.
3. دسته ویجت را انتخاب کنید، به عنوان مثال، «نمودارها»؛

برای یافتن ویجت مورد نظر خود در سریع ترین زمان ممکن، با کلیک بر روی نماد ذره بین و وارد کردن نام ویجت در آنجا، از نوار جستجو استفاده کنید. یک ویجت را انتخاب کنید، به عنوان مثال، “Timeseries Line Chart” و روی آن کلیک کنید تا کادر محاوره ای “Add Widget” باز شود.

تنظیمات و دیالوگ باکس ویجت

ویجت شامل نوع ویجت، یک یا چند منبع داده، تنظیمات اولیه و پیشرفته و اقداماتی است که می توانید اضافه کنید. بنابراین، دیالوگ باکس “افزودن ویجت” شامل چهار تب برای تعریف یک ویجت است. توجه داشته باشید که پیکربندی منبع داده به شدت مورد نیاز است. در بیشتر موارد می‌توانید همه برگه‌های پیکربندی دیگر را با مقادیر پیش‌فرض رها کنید.

1. تنظیمات داده ویجت

تنظیمات داده ویجت برای افزودن یک یا چند منبع داده است. منبع داده ترکیبی از نوع منبع داده، نام مستعار موجودیت، فیلتر اختیاری و فهرست کلیدهای داده (سری های زمانی موجودیت) است. اساساً، منبع داده تعیین می‌کند که ویجت از کدام موجودیت ها (نام مستعار و فیلتر) استفاده کند و چه کلیدهای داده‌ای را برای آن موجودیت‌ها واکشی کند.

برای مثال، بیایید منبع داده را برای واکشی مقادیر دما و رطوبت برای همه دستگاه‌های «دماسنج» که مدل «DHT22» دارند، و سطح باتری آن‌ها کمتر از 20 درصد است پیکربندی کنیم. ما از نام مستعار «ترمومتر» و فیلتر «دماسنج کم باتری DHT22» که در پاراگراف‌های قبلی این سند پیکربندی شده‌اند استفاده می‌کنیم .

در مثال بالا، «دما» و «رطوبت» دو کلید داده سری زمانی هستند. لیست کلیدهای داده برای منبع داده به نوع ویجت بستگی دارد:

• ویجت‌های سری زمانی امکان انتخاب کلیدهای داده سری زمانی را در منبع داده و پنجره زمانی فراهم می‌کنند.
• ویجت‌های آخرین مقادیر امکان انتخاب سری‌های زمانی، ویژگی‌ها و فیلدهای موجودیت را فراهم می‌کنند.
• ویجت های Static و Control به منبع داده نیاز ندارند.
• ویجت های هشدار امکان انتخاب همه کلیدهای داده را می‌دهند: سری‌های زمانی، ویژگی‌ها، موجودیت و فیلدهای هشدار. علاوه بر این، می توانید پنجره زمان و فیلتر آلارم را پیکربندی کنید.

بیایید فرض کنیم هنوز سری زمانی یا کلید ویژگی مورد نیاز را در پایگاه داده ندارید. در چنین حالتی، همچنان می‌توانید کلیدی را به منبع داده اضافه کنید و به محض اینکه دستگاه آن را به ThingsConnect ارسال کند، ویجت شروع به نمایش داده‌ها می‌کند.

همچنین می توانید انتخاب کنید کدام نماد در کنار مقدار و تعداد ارقام بعد از عدد ممیز شناور نمایش داده شود. اگر بخواهید تنظیمات یکسانی را برای همه محورها اعمال کنید، این تنظیمات مفید هستند. برای مثال، اگر خوانش دما را برای چندین دستگاه نشان می‌دهید، می‌توانید نماد «°C» یا «°F» را اضافه کنید. با این حال، اگر هم دما و هم رطوبت را نمایش می دهید، باید این کلیدهای داده را به طور جداگانه با استفاده از تنظیمات کلید داده پیکربندی کنید.

همچنین می‌توانید پیام دیگری را مشخص کنید که اگر ویجت داده‌های ورودی را نداشته باشد، نمایش داده می‌شود. با رسیدن داده ها، پیام ناپدید می شود و داده های دریافتی نمایش داده می شود.

2. انواع منبع داده ویجت

• منبع داده موجودیت

منبع داده موجودیت داده ها را از نام مستعار موجودیت مشخص شده واکشی می کند. بیایید با استفاده از یک مثال اساسی با نمایش تمام دستگاه های موجود در ویجت با این ویژگی آشنا شویم. یک داشبورد را باز کنید و با افزودن نام مستعار موجودیت شروع کنید:

1. با کلیک بر روی نماد مداد در سمت راست پایین صفحه، وارد حالت ویرایش داشبورد شوید
2. روی دکمه “Entity alias” در نوار ابزار کلیک کنید، روی “Add alias” در گوشه سمت چپ پایین کادر محاوره ای Entity alias کلیک کنید.
3. در گفتگوی باز شده افزودن نام مستعار، یک نام مستعار وارد کنید، نوع فیلتر نوع موجودیت را انتخاب کنید، و یک نوع موجودیت را انتخاب کنید (در مثال داده شده، از نوع موجودیت دستگاه استفاده کنید). روی “افزودن” کلیک کنید.
4. نام مستعار ایجاد شده را با کلیک بر روی دکمه “ذخیره” در گوشه سمت راست پایین دیالوگ ذخیره کنید

پس از افزودن نام مستعار، باید یک ویجت برای نمایش داده ها اضافه کنید:

1. روی علامت بزرگ در وسط صفحه “افزودن ویجت جدید” کلیک کنید.
2. بسته ویجت Cards را انتخاب کنید. برای مشاهده لیست موجودیت ها، ویجت جدول Entity مناسب ترین است، بنابراین آن را انتخاب کنید.

اکنون زمان اضافه کردن یک منبع داده است:

1. نوع نهاد را انتخاب کنید، نام مستعار موجودیت اضافه شده قبلی را انتخاب کنید. روی “ذخیره” در گوشه سمت چپ پایین پنجره گفتگو کلیک کنید
2. پس از سفارشی کردن منبع داده، روی “افزودن” در گوشه سمت چپ پایین کادر گفتگوی افزودن ویجت کلیک کنید.

ویجتی که همه دستگاه ها را از طریق منبع داده موجودیت نمایش می دهد اضافه شده است.

• منبع داده تعداد موجودیت

از نسخه 3.2.2 ThingsConnect یک منبع داده تعداد موجودیت اضافه کرده است. این ویژگی به شما این امکان را می دهد که با نمایش تعداد موجودیت ها در یک ویجت، تعداد آنها را ببینید و در نتیجه تعداد دستگاه ها، دارایی ها و غیره را تعیین کنید. بیایید با استفاده از یک مثال اولیه با این ویژگی آشنا شویم، تعداد کل دستگاه‌های موجود در ویجت را نمایش می‌دهد.

یک داشبورد را باز کنید و با افزودن نام مستعار موجودیت شروع کنید:

1. با کلیک بر روی نماد مداد در سمت راست پایین صفحه، وارد حالت ویرایش داشبورد شوید.
2. روی دکمه “Entity alias” در نوار ابزار کلیک کنید، روی “Add alias” در گوشه سمت چپ پایین کادر محاوره ای Entity alias کلیک کنید.
3. در دیالوگ باز شده افزودن نام مستعار، یک نام مستعار وارد کنید، نوع فیلتر نوع موجودیت را انتخاب کنید، و یک نوع موجودیت را انتخاب کنید (در مثال داده شده، از نوع موجودیت دستگاه استفاده کنید). روی “افزودن” کلیک کنید.
4. نام مستعار ایجاد شده را با کلیک بر روی دکمه “ذخیره” در گوشه سمت راست پایین دیالوگ ذخیره کنید.

پس از افزودن نام مستعار، باید یک ویجت برای نمایش داده ها اضافه کنید:

1. روی علامت بزرگ در وسط صفحه “افزودن ویجت جدید” کلیک کنید.
2. بسته ویجت Cards را انتخاب کنید و برای یافتن سریع ویجت مورد نظر با کلیک بر روی ذره بین و تایپ نام ویجت مورد نظر از نوار جستجو استفاده کنید. برای مشاهده بهتر تعداد موجودیت ها از ویجت کارت ساده استفاده کنید.

اکنون زمان اضافه کردن یک منبع داده است:

1. نوع تعداد نهادها را انتخاب کنید، نام مستعار موجودیت اضافه شده قبلی را انتخاب کنید. برای تغییر یک برچسب، روی نماد مداد کلیک کنید: در دیالوگ باز شده، می‌توانید نام برچسب را تغییر دهید، رنگ آن را ویرایش کنید، نماد خاصی را که در کنار مقدار نمایش داده می‌شود سفارشی کنید و تعداد ارقام را بعد از ممیز شناور مشخص کنید. روی “ذخیره” در گوشه سمت چپ پایین پنجره گفتگو کلیک کنید.
2. پس از سفارشی کردن منبع داده، روی “افزودن” در گوشه سمت چپ پایین کادر گفتگوی افزودن ویجت کلیک کنید.

ویجتی که دستگاه ها را می شمارد اضافه شده است. با این وجود، به‌طور پیش‌فرض، نماد ویژه خود ویجت (C°) همچنان وجود دارد. پس بیایید وارد حالت ویرایش ویجت شویم تا آن را حذف کنیم. در تب تنظیمات، خط نماد ویژه را پیدا کنید و نماد ویژه موجود را حذف کنید یا آن را با نماد مورد نظر جایگزین کنید. همچنین، می توانید مشخص کنید که چند رقم بعد از ممیز شناور خواهد بود. هنگامی که تغییرات اعمال می شوند، فراموش نکنید که آنها را با کلیک کردن روی علامت نارنجی در سمت راست بالای کادر گفتگو ذخیره کنید.

اکنون ویجتی داریم که تعداد دستگاه های موجود را نمایش می دهد.

• منبع داده تابع

منبع داده تابع زمانی استفاده می‌شود که تاریخی ندارید، اما می‌خواهید بصری سازی ویجت را آزمایش کنید. فرض کنید نام مستعار اضافه نکرده‌اید و هیچ تله‌متری دریافت نکرده‌اید، اما می‌خواهید ببینید چگونه یک ویجت داده‌ها را نمایش می‌دهد.

ابتدا برای نمایش داده ها باید یک ویجت اضافه کنید:

1. روی علامت بزرگ در وسط صفحه “افزودن ویجت جدید” کلیک کنید.
2. بسته ویجت Cards را انتخاب کنید. برای مشاهده موجودیت ها، ویجت جدول Entity مناسب ترین است، بنابراین آن را انتخاب کنید.

اکنون زمان اضافه کردن یک منبع داده است:

1. نوع موجودیت را انتخاب کنید، نام مستعار موجودیت اضافه شده قبلی را انتخاب کنید. روی “ذخیره” در گوشه سمت چپ پایین پنجره گفتگو کلیک کنید.
2. پس از سفارشی کردن منبع داده، روی “افزودن” در گوشه سمت چپ پایین کادر دیالوگ افزودن ویجت کلیک کنید.

با استفاده از ویجت با منبع داده تابع، ما می دانیم که ویجت خاص چگونه داده ها را نمایش می دهد.

3. کلیدهای داده

کلیدهای داده ای سری زمانی، ویژگی یا فیلد موجودی را که می‌خواهید در ویجت استفاده کنید، تعریف می‌کند. تعریف کلید داده شامل نوع (سری زمانی، ویژگی فیلد موجودیت) و کلید واقعی است. فهرست کلیدهای مشخصه موجود اساساً فهرستی از تمام ویژگی های سرویس گیرنده، ویژگی های سرور و اشتراکی دستگاه شما یا موجودیت دیگر است. فهرست کلیدهای سری زمانی موجود بستگی به این دارد که دستگاه‌های شما چه داده‌های سری زمانی را به ThingsConnect گزارش می‌دهند یا چه داده‌های سری زمانی را از طریق موتور قانون یا REST API ذخیره کرده‌اید.

فهرست فیلدهای موجودیت به نوع موجودیت بستگی دارد و ممکن است در آینده گسترش یابد:

• دستگاه‌ها، دارایی‌ها و نماهای نهاد دارای فیلدهای زیر هستند: زمان ایجاد، نوع نهاد، نام، نوع، برچسب، اطلاعات اضافی.
• کاربر دارای فیلدهای زیر است: زمان ایجاد، نام، نام خانوادگی، ایمیل و اطلاعات اضافی.
• مشتری دارای فیلدهای زیر است: زمان ایجاد، نوع نهاد، ایمیل، عنوان، کشور، ایالت، شهر، آدرس، کد پستی، تلفن، اطلاعات اضافی.

3.1. تنظیمات کلید داده پایه

در تنظیمات اصلی کلید داده، می‌توانید نام و رنگ کلید را تغییر دهید، نام برچسب را تغییر دهید، نماد خاصی را تنظیم کنید تا در کنار مقدار نشان داده شود (فقط برای کلید Timeseries)، تعداد ارقام بعد از ممیز شناور را مشخص کنید و “استفاده از تابع پس از پردازش” را فعال یا غیر فعال کنید. بیایید به تنظیمات اصلی کلید داده به عنوان مثالی از جدول Entities از بسته Cards نگاه کنیم:

• کلید: می توانید نام کلید را تغییر دهید. در این صورت، داده های کلید نمایش داده می شود که نام کلید مشخص شده شما در خط “Key” مشخص می شود. نام کلید را تغییر دهید و روی “ذخیره” کلیک کنید. توجه: سه نوع کلید وجود دارد: ویژگی ها، سری زمانی، فیلد موجودیت و فیلد هشدار (فقط برای ویجت آلارم). برای نمایش صحیح داده ها، نام کلید را به نام کلید موجود از همان نوع تغییر دهید. اگر هنوز سری زمانی یا کلید ویژگی مورد نیاز را در پایگاه داده ندارید، همچنان می توانید یک کلید به منبع داده اضافه کنید. به محض اینکه دستگاه آن را به ThingsConnect ارسال کند، ویجت شروع به نمایش داده ها می کند.

• 

  

  

  
  

• برچسب: در ویجت شما، نام ستون داده، نام برچسب است. نام برچسب را به دلخواه تغییر دهید و روی “ذخیره” در گوشه سمت راست پایین کادر گفتگو کلیک کنید.

• رنگ: به هر کلید رنگ متفاوتی اختصاص داده شده است. در برخی ابزارک ها (مثلا نمودار)، رنگ خط نمودار نمایش داده شده در ویجت، رنگ کلید است. می توانید رنگ کلید را تغییر دهید. روی دایره رنگی کلیک کنید، رنگ برچسب مورد نظر را انتخاب کنید و “انتخاب” را فشار دهید.

• نماد ویژه برای نشان دادن در کنار مقدار: می توانید نماد خاصی را نشان دهید که در کنار مقدار نمایش داده می شود. کاراکتر مورد نظر را در این قسمت وارد کرده و روی “ذخیره” کلیک کنید.

• تعداد ارقام بعد از ممیز شناور: تعداد ارقام مورد نظر را برای نمایش بعد از عدد ممیز شناور مشخص کنید و روی “ذخیره” کلیک کنید.

3.2. تنظیمات کلید داده پیشرفته

پیکربندی کلیدهای داده پیشرفته مسئول مرئی شدن، سبک و ظاهر یک ستون کلید داده خاص در ویجت است. ویجت جدول موجودیت، ویجت جدول آلارم ها و بسته‌های ابزارک مدیریت موجودیت دارای پیکربندی کلید داده پیشرفته یکسان هستند. بسته ویجت نمودارها دارای پیکربندی کلید داده پیشرفته منحصر به فرد خود است. سایر بسته‌های ویجت فقط دارای پیکربندی کلید داده اولیه هستند.

4. پنجره زمان ویجت

یک پنجره زمانی ویجت یک فاصله زمانی و تابع تجمع را تعریف می کند که باید برای واکشی سری زمانی یا داده های آلارم استفاده شود. به طور پیش فرض، هر ویجت از پنجره زمانی اصلی تعیین شده در نوار ابزار داشبورد استفاده می کند. می‌توانید پنجره زمانی پیش‌فرض را با استفاده از کادر انتخاب «استفاده از پنجره زمانی داشبورد» بازنویسی کنید. همچنین می‌توانید با استفاده از کادر انتخاب «نمایش پنجره زمانی»، انتخاب پنجره زمانی را برای یک ویجت خاص از کاربر پنهان کنید.

5. فیلتر آلارم

علاوه بر پیکربندی پنجره زمانی، ویجت های آلارم به شما امکان می دهند آلارم ها را بر اساس وضعیت، شدت و نوع فیلتر کنید. می‌توانید ترکیبی از وضعیت‌های هشدار و شدت را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید انواع آلارم را مشخص کنید و جستجوی آلارم‌های منتشر شده را فعال کنید.

تنظیمات اولیه ویجت

بیایید فرض کنیم که ویجت “Timeseries Line Chart” را برای نمایش دماسنج ها فقط با استفاده از مرحله پیکربندی داده ویجت اضافه کرده اید. شما باید یک ویجت مشابه را ببینید (توجه داشته باشید که برای مشاهده خطوط واقعی در نمودار باید برخی از داده ها را ارسال/شبیه سازی کنید):

بیایید از تنظیمات اولیه ویجت برای سفارشی کردن ویجت استفاده کنیم. ما نشان خواهیم داد که چگونه هر تنظیم بر ویجت تأثیر می گذارد.

1. عنوان ویجت

• شما می توانید عنوان ویجت سفارشی، راهنمای ابزار و سبک عنوان را وارد کنید. همچنین می‌توانید یک نماد به عنوان و رنگ و اندازه نماد اضافه کنید. پیکربندی و نتیجه مربوطه را در زیر مشاهده کنید.

عنوان سبک از صفحه بالا:

{
  "fontSize": "15px",
  "fontWeight": 600
}

2. سبک ویجت

می‌توانید با استفاده از ویژگی‌های CSS استایل شخصی را برای ویجت سفارشی کنید. این سبک برای عنصر div اصلی ویجت اعمال خواهد شد. همچنین می توانید سایه ویجت را با استفاده از چک باکس “Drop shadow” غیرفعال کنید و تمام صفحه را با استفاده از کادر “Enable fullscreen” غیرفعال کنید. تمام این تنظیمات به طور پیش فرض فعال هستند. همچنین می توانید رنگ پس زمینه، رنگ متن، پدینگ و حاشیه را تغییر دهید. پیکربندی و نتیجه مربوطه را در زیر مشاهده کنید. لطفاً توجه داشته باشید که سبک و رنگ پس‌زمینه فقط یک مثال است و قطعاً بخشی از دستورالعمل‌های ما نیست.

 

سبک ویجت از صفحه بالا:

{
  "border": "3px solid #2E86C1",
  "cursor": "pointer"
}

3. تنظیمات لجند

برای ویجت های نمودار، گزینه “Display legend” به طور پیش فرض فعال است. لجند برای نمایش مقادیر حداقل/حداکثر/میانگین/کل استفاده می شود. ویجت های دیگر این گزینه را غیرفعال کرده اند. در حالی که لجند فعال است، می توانید جهت و موقعیت لجند را انتخاب کنید. همچنین، می‌توانید انتخاب کنید که کدام داده شامل (حداقل، حداکثر، میانگین، کل) باشد و کلیدهای داده را مرتب کنید یا خیر. ممکن است متوجه شوید که لجند برچسب کلید داده را برای هر کلید داده پیکربندی شده نمایش می دهد. وقتی داده‌هایی از چندین دستگاه در یک ویجت دارید، پیدا کردن این که کدام دستگاه با کدام رکورد در لجند یا راهنمای ابزار مطابقت دارد دشوار است. برای اینکه لجند و تولتیپ واضح باشد، باید از «${entityName}» یا «${entityLabel}» در پیکربندی کلید داده استفاده کنید. پیکربندی و نتیجه مربوطه را در زیر مشاهده کنید:

4. تنظیمات حالت موبایل

تنظیمات حالت موبایل از دو گزینه تشکیل شده است:

• Order – تنظیم شده روی یک عدد صحیح، اولویت ترتیب نمایش ویجت ها را در حالت موبایل مشخص می کند (توجه داشته باشید که در حالت موبایل همه ویجت ها در یک ستون عمودی نمایش داده می شوند). اگر نیاز دارید که ویجت‌ها را در این ستون به ترتیب سفارشی مرتب کنید، می‌توانید مقادیر مختلف سفارشی را برای هر ویجت پیکربندی کنید.

 

• ارتفاع – یک مقدار صحیح از 1 تا 10 می گیرد. ارتفاع ویجت را در حالت موبایل در محدوده 70 پیکسل (1) تا 700 پیکسل (10) تنظیم می کند، بدون توجه به ارتفاع اصلی آن. به عنوان مثال، با مقدار 5، ارتفاع ویجت 350 پیکسل خواهد بود. (70*5) اگر مقداری مشخص نشده باشد از ارتفاع اصلی آن استفاده می شود.

تنظیمات ویجت پیشرفته

تنظیمات پیشرفته ویجت مخصوص اجرای ویجت است. این تنظیمات به شما امکان می دهد ویجت را به خوبی تنظیم کنید. به عنوان مثال، ویجت “Timeseries – Flot” به شما امکان می دهد پیکربندی کنید سبک خط، عرض، مقایسه با بازه زمانی قبلی را فعال کنید و از ویژگی های موجودیت در لجند استفاده کنید.

اکشن های ویجت

اکنش‌ها امکان پیکربندی سریع و آسان انتقال به حالت ایجاد شده، انتقال به داشبوردهای دیگر، یا حتی به‌روزرسانی داشبوردی که در آن هستید را می‌دهند. بسته به ویجت، منابع اقدام متفاوت است. با این حال، نوع عملکردی که می توانید انتخاب کنید برای همه ویجت ها یکسان خواهد بود. اقدامات در حالت ویرایش ویجت مورد نیاز تنظیم می شوند. برای درک کامل نحوه استفاده از Actions، باید یک State را به ویجت خود اضافه کنید. درباره اقدامات ویجت در مستندات اختصاص داده شده به آن بیشتر بخوانید.

 

پنجره زمان

پنجره زمانی داشبورد بازه زمانی و عملکرد تجمعی را نشان می دهد که برای واکشی سری زمانی یا داده های آلارم استفاده می شود. پنجره زمانی توسط تمام ویجت های سری زمانی و آلارم استفاده می شود، مگر اینکه به طور صریح برای بازنویسی اجرای آن پیکربندی شده باشند. در مورد ویجت سری زمانی، ThingsConnect تله متری را با مهر زمانی که با پنجره زمانی مطابقت دارد واکشی می کند. در مورد ویجت آلارم، ThingsConnect آلارم ها را با زمان ایجاد شده که با پنجره زمانی مطابقت دارد واکشی می کند. پنجره زمانی می تواند در دو حالت کار کند:

• در حالت بلادرنگ، ویجت‌ها دائماً به‌روزرسانی‌ها را از سرور دریافت می‌کنند و به‌طور خودکار فقط داده‌هایی را به شما نشان می‌دهند که با پنجره زمانی یک مهر زمانی فعلی مطابقت دارند.
• در حالت تاریخچه، ویجت ها داده ها را فقط در زمان بارگیری اولیه دریافت می کنند و هیچ به روز رسانی از طریق WebSockets صادر نمی شود

تابع تجمع داده ها

برای داده های سری زمانی قابل اجرا است و برای آلارم ها قابل اجرا نیست. در حال حاضر پنج تابع تجمیع وجود دارد: حداقل، حداکثر، میانگین، جمع و شمارش. تابع خاصی به نام None برای غیرفعال کردن تجمیع استفاده می شود. تجمیع داده‌ها زمانی مفید است که نمی‌خواهید همه داده‌های سری زمانی را به UI واکشی کنید، و می‌خواهید آن‌ها را در سطح پایگاه داده از قبل جمع‌آوری کنید. استفاده از توابع تجمیع باعث صرفه جویی در پهنای باند شبکه و قدرت محاسباتی مرورگر مشتری می شود. اگر مقادیر خام زیادی دارید، توصیه می کنیم هر زمان که ممکن است از توابع تجمع استفاده کنید.

از نسخه 3.2.2، امکان استفاده از بازه های از پیش تعریف شده (روز جاری، روز قبل، ماه قبل و غیره) علاوه بر X دقیقه/ساعت/روز وجود دارد. توجه داشته باشید که فاصله روز جاری به معنای 24 ساعت (12 صبح تا 12 صبح شب بعد) است، در حالی که روز فعلی تا کنون به معنای از 12 صبح شب تا زمانی است که پنجره زمانی به‌روزرسانی شده است. تمام فواصل دیگر به همین ترتیب متمایز می شوند.

 

مواقعی وجود دارد که فواصل زمانی طولانی است، و شما دوست دارید که داده ها را بدون تغییر مُهر زمانی نزدیکتر ببینید، بنابراین، باید بزرگنمایی کنید. با نگه داشتن کلید سمت راست ماوس بزرگنمایی کنید و آن را روی نمودار در مکانی که در آن جابه جا می شود، حرکت دهید. شما باید نگاه دقیق تری داشته باشید برای بزرگنمایی به اندازه اصلی نمودار، روی ویجت دوبار کلیک کنید.

نسخه 3.2.2 تنظیمات منطقه زمانی را معرفی می کند. به طور پیش فرض، داشبورد از منطقه زمانی ارائه شده توسط مرورگر استفاده می کند. اکنون امکان تنظیم زمان مرورگر خود یا یک کشور خاص وجود دارد. برای یافتن سریع منطقه زمانی مورد نیاز، شروع به تایپ نام آن در نوار منطقه زمانی کنید.

تنظیمات

تنظیمات داشبورد امکان تنظیم و تغییر ظاهر کلی داشبورد را فراهم می کند. برای شروع سفارشی سازی داشبورد برای تجربه کاربری بهتر، اولین کاری که باید انجام دهید این است که با کلیک کردن بر روی نماد “مداد” در سمت راست پایین صفحه (ورود به حالت ویرایش) وارد حالت ویرایش شوید.

پس از وارد شدن به حالت ویرایش، روی نماد «چرخ‌دنده» در بالای پنجره کلیک کنید تا تنظیمات داشبورد باز شود.

کنترل حالت

اولین چیزی که می توان تغییر داد کنترل کننده حالت است. به‌طور پیش‌فرض،  آن بر روی «entity» تنظیم شده است، بنابراین برای استفاده از همه ویژگی‌ها و کار با داشبورد تا حد امکان راحت، باید آن را به همین شکل رها کنیم.

نوار ابزار را باز بگذارید

چک باکس ” نوار ابزار را باز بگذارید” مسئول نمایش نوار ابزار در صفحه داشبورد است. نوار ابزار اجازه می دهد تا داشبوردی را که در حال حاضر استفاده می کنید تغییر دهید، پنجره زمانی را ویرایش کنید، داشبورد را صادر کنید و داشبورد را به تمام صفحه گسترش دهید. اگر علامت را برداریم نوار ابزار بسته می شود. به جای آن، در سمت راست بالای صفحه، نماد سه نقطه را پیدا می کنید. با کلیک بر روی آن نوار ابزار مخفی باز می شود.

 

عنوان داشبورد

اگر می‌خواهید عنوان داشبورد را ببینید، باید باکس نمایش عنوان داشبورد را علامت بزنید. رنگ متن پیش فرض سیاه است. رنگ و شفافیت به راحتی با استفاده از پارامتر رنگ عنوان با کلیک روی دایره رنگی و انتخاب رنگ مورد نظر برای عنوان با حرکت دادن نوار لغزنده تنظیم می شود. عنوان تغییر یافته در سمت چپ بالای داشبورد ظاهر می شود

تنظیمات نوار ابزار داشبورد

چک باکس های نمایش انتخاب داشبورد، انتخاب موجودیت های نمایش، فیلترهای نمایش، پنجره زمانی نمایش، و صادرات نمایش مسئول قابل مشاهده بودن گزینه های مناسب در پانل نوار ابزار داشبورد هستند. گزینه Filters تنها زمانی در پانل نوار ابزار نشان داده می شود که یکی ایجاد شده باشد. اگر فیلتر ایجاد شده است، اما می‌خواهید فرصت مشتری را برای تغییر نشانگرهای دستگاه محدود کنید، با برداشتن علامت کادر مربوطه، امکان دیدن فیلترها را در پانل نوار ابزار غیرفعال می‌کنیم.

رنگ

رنگ خط نشان دهنده رنگ پیام‌های متنی است  که هنگام ویرایش داشبورد خود مشاهده می کنید. رنگ با کلیک کردن روی دایره رنگی سمت چپ از خط تنظیم می شود. پنجره کوچکی باز می شود و با حرکت دادن اسلایدرها می توانید رنگ و شفافیت متن را تنظیم کنید. به طور پیش فرض، رنگ مشکی تنظیم شده است. به عنوان مثال، اگر ویجت‌ها هنوز به داشبورد اضافه نشده باشند و رنگ را تغییر دهیم، پیام «افزودن ویجت جدید» تغییر خواهد کرد.

 

ظرفیت

• تعداد ستون ها

در حین ویرایش داشبورد، به‌ویژه اندازه و فضای ویجت‌های خود، می‌توانید شبکه‌ای سفید رنگ در پس‌زمینه خاکستری مشاهده کنید. اینها ستون هایی هستند که تعیین می کنند چند ویجت می توانند به صورت افقی روی داشبورد قرار بگیرند. به طور پیش فرض، تعداد ستون ها 24 است. می توانید تعداد آنها را کم یا زیاد کنید. حداقل تعداد ستون ها 10 و حداکثر تعداد 1000 ستون است.

• حاشیه بین ویجت ها

این نوع حاشیه تعیین می کند که چه مقدار فاصله بین ویجت ها وجود دارد. پیش فرض باشید، حاشیه روی 10 تنظیم شده است. می توانید با قرار دادن 0 در خط حاشیه بین ابزارک ها، آن را حذف کنید، یا حاشیه، یعنی فاصله بین ویجت ها را افزایش دهید. حداکثر حاشیه 50 است.

• ارتفاع لایه پر کردن خودکار

به‌طور پیش‌فرض، تیک گزینه Automatic Fill Layout Height را بردارید تا بتوانید آزادانه اندازه ویجت‌ها را تنظیم کنید. اگر این گزینه را علامت بزنید، تمام ویجت های داشبورد به صورت عمودی در فضای صفحه پر می شوند.

تنظیمات پس زمینه

رنگ پس زمینه

گزینه رنگ پس زمینه به شما امکان می دهد رنگی را که می خواهید در پس زمینه داشبورد باشد سفارشی کنید. برای تغییر آن، روی دایره رنگی کلیک کنید و با اسلایدرها رنگ مورد نیاز و شفافیت مورد نظر را انتخاب کنید. سپس “ذخیره” را فشار دهید تا تغییرات اعمال شود. پس از ذخیره، می توانید پس زمینه سفارشی شده را مشاهده کنید.

تصویر پس زمینه

این گزینه اجازه می دهد تا تصویری را به عنوان پس زمینه تنظیم کنید. برای انجام این کار، باید یک تصویر را در قسمت مربوطه بکشید و رها کنید یا آن را از پوشه ای در رایانه خود آپلود کنید. پس از انتخاب آن، یک پیش نمایش تصویر در سمت چپ پنجره تنظیمات ظاهر می شود. برای تنظیم دقیق‌تر موقعیت تصویر، روی منوی کشویی کلیک کنید و انتخاب کنید که تصویر دقیقاً چگونه فضای پس‌زمینه را پر کند. به عنوان مثال، بیایید «پوشش» را انتخاب کرده و روی «ذخیره» کلیک کنیم تا ببینیم پس‌زمینه چگونه تغییر کرده است.

تنظیمات چیدمان موبایل

به‌طور پیش‌فرض، تیک گزینه Automatic Fill Layout Height را بردارید تا بتوانید آزادانه اندازه ویجت‌ها را روی دستگاه تلفن همراه خود تنظیم کنید. اگر این گزینه را علامت بزنید، تمام ویجت های داشبورد به صورت عمودی در فضای صفحه پر می شوند. ارتفاع ردیف تلفن همراه تعیین می‌کند که می‌خواهید ویجت‌هایتان در دستگاه تلفن همراهتان چقدر ارتفاع داشته باشند. به طور پیش فرض، ارتفاع روی 70 پیکسل تنظیم شده است، اما می توانید آن را کوچکتر یا بزرگتر کنید. حداقل ارتفاع ردیف موبایل 5 پیکسل و حداکثر 200 پیکسل است.

طرح بندی ها

Layout ها نحوه چیدمان ویجت ها در داشبورد را مشخص می کنند. برای مدیریت یک چیدمان، باید با کلیک کردن روی نماد «مداد» در گوشه سمت راست پایین صفحه، وارد حالت ویرایش شوید. به محض اینکه در حالت ویرایش ظاهر شدید، روی دکمه کوچک سه مستطیلی “Manage layouts” در گوشه سمت چپ بالای پنجره داشبورد کلیک کنید. پنجره کوچکی را برای کنترل طرح‌بندی‌ها باز می‌کند

طرح اصلی طرحی است که اکنون در حال مدیریت آن هستید. اساساً این داشبورد شماست. اگر روی دکمه مربع آبی بزرگ به نام “Main” کلیک کنید، پنجره تنظیمات Layout باز می شود. تنظیمات طرح‌بندی با ظرفیت و پس‌زمینه تنظیمات داشبورد یکسان است. اگر تیک “راست” را بزنیم، داشبورد را به دو قسمت جداگانه تقسیم می کنیم. برای هر قسمت، ما قادریم تنظیمات و رابط کاربری خود را پیکربندی کنیم.

فقط برای اینکه ببینیم چگونه می‌تواند به نظر برسد، اجازه دهید هر دو طرح‌بندی را به روش‌های کاملاً متفاوتی تنظیم کنیم. در اسکرین شات، می توانید تفاوت تنظیمات را با یکدیگر مشاهده کنید (این فقط یک مثال است و قطعاً یک توصیه نیست). پس از انجام تنظیمات، روی دکمه “ذخیره” در پنجره Layouts کلیک کنید تا تغییرات را مشاهده کنید.

حالات

ویژگی State برای ایجاد یک سلسله مراتب لایه ای در داشبورد شما وجود دارد. برای استفاده صحیح از حالت ها، باید اکشن خاصی را به یک ویجت اختصاص دهید که به شما کمک می کند تا در بین حالت های مورد نیاز سریع “سفر کنید”. برای انجام این کار، باید روی دکمه سمت چپ بالا با مربع های دو لایه “مدیریت وضعیت های داشبورد” کلیک کنید. این پنجره با پیکربندی وضعیت داشبورد باز می شود. از آنجایی که هنوز هیچ وضعیتی ایجاد نکرده‌اید، فقط «حالت ریشه» یعنی داشبورد خود را دارید. Root State حالت اصلی سلسله مراتب شما را مشخص می کند. پس از ایجاد حالت های اضافی. شما به راحتی می توانید با کلیک کردن روی نماد “مداد” (ویرایش وضعیت داشبورد) و تیک زدن “Root state” یک وضعیت ریشه را تغییر دهید. برای اضافه کردن یک حالت جدید، باید روی دکمه “+” در سمت راست بالای پنجره کلیک کنید، یک پنجره کوچک برای ایجاد یک حالت جدید باز می شود. به آن یک نام بدهید، یک شناسه حالت به طور خودکار با توجه به نام آن تشکیل می شود، اما می توانید آن را تغییر دهید.

 

دادن یک عمل متناظر به یک ویجت خاص امکان سفر بین حالت ها را فراهم می کند. برای افزودن یک اکشن، باید روی نماد “مداد” (ویرایش ویجت) در گوشه سمت راست بالای ویجت کلیک کنید تا وارد قسمت پیکربندی ویجت شوید. در آنجا باید به سلول “Action” بروید و روی نماد “+” کلیک کنید تا یک اکشن جدید اضافه کنید. پنجره “Add action” را باز می کند.

• منبع اکشن عمل خاصی است که برای رسیدن به یک هدف باید انجام شود.
• نام به معنای عنوان ترجیحی برای یک اکشن است.
• آیکن یک نماد برای اکشن تعریف می کند.
• نوع هدف اکشن را تعیین می کند.

در این مورد، یک نوع باید «پیمایش به وضعیت جدید داشبورد» باشد. پس از انتخاب این گزینه، خط “Target dashboard state” ظاهر می شود که در آن باید یک حالت جدید ایجاد شده را انتخاب کنیم. هنگامی که پیکربندی یک وضعیت جدید انجام شد، روی دکمه “ذخیره” کلیک کنید. حالت جدید در لیست Action ظاهر می شود. برای اعمال تغییرات روی علامت تیک نارنجی در سمت راست بالای پنجره کلیک کنید. از آنجایی که ما عمل “On row click” را انتخاب کرده‌ایم، باید روی ردیف ویجت خود کلیک کنیم تا اکشن اعمال شود. پس از کلیک، بلافاصله به حالت انتخابی منتقل می شویم.

برای حالت ها تا نامگذاری گردد بعد از موجودیت ها، از ${entityName} به عنوان نام حالت استفاده کنید. بنابراین در طول اکشن، شما به حالتی منتقل خواهید شد که همان موجودی است که در اکشن شرکت کرده است.

وارد کردن داشبورد

شما می توانید داشبورد را با فرمت JSON وارد کنید. برای وارد کردن داشبورد، باید به گروه داشبورد بروید و روی دکمه «+» در گوشه سمت راست بالای صفحه کلیک کنید و «وارد کردن داشبورد» را انتخاب کنید. پنجره واردات داشبورد باید ظاهر شود، و از شما خواسته می شود فایل JSON را آپلود کنید و روی “وارد کردن” کلیک کنید.

اکسپرت

در ThingsConnect Community Edition، اکسپرت داشبورد یا صادر کردن یک ویجت خاص به عنوان یک فایل پیکربندی در قالب JSON امکان پذیر است. می توانید از این فایل برای انتقال داشبورد یا پیکربندی ویجت خود به نمونه دیگری استفاده کنید.

اکسپرت داشبورد

در بخش داشبوردها، داشبوردی را که می‌خواهید از لیست صادر کنید پیدا کنید. در مقابل نام داشبورد در لیست، روی دکمه «صادر کردن داشبورد» کلیک کنید. فایل پیکربندی با فرمت JSON با تمام تنظیمات روی کنترل پنل در رایانه شخصی شما ذخیره می شود.

می توانید این کار را مستقیماً از داشبورد انجام دهید. داشبورد را باز کنید و روی دکمه “صادر کردن داشبورد” در گوشه سمت راست بالای صفحه کلیک کنید.

 

 

اکسپرت ویجت

برای صادر کردن ویجت، باید به داشبورد بروید، جایی که ویجت در آن قرار دارد. سپس با کلیک بر روی نماد “مداد” در گوشه سمت راست پایین به “ویرایش حالت” بروید. اکنون در گوشه سمت راست بالای ویجت مورد نیاز، روی دکمه “Export widget” کلیک کنید. این عمل فایل پیکربندی فرمت JSON را با تمام تنظیمات یک ویجت خاص در رایانه شخصی شما ذخیره می کند.